Sektor energetyczny na celowniku - Iran

Sektor energetyczny Iranu, jeden z najbardziej lukratywnych na świecie, stał się głównym celem szpiegostwa międzynarodowego od czasu nałożenia w tym roku nowych sankcji przez Stany Zjednoczone. 

Celem sankcji Waszyngtonu jest ograniczenie zdolności Republiki Islamskiej do eksportowania energii, a tym samym koniec uzależnienia kraju od jego podstawowego źródła dochodów. Szacuje się, że eksport energii w Teheranie spadł o około 80 procent w ciągu ostatniego roku i może nadal spadać, jeśli USA sobie poradzą. Oznacza to, że amerykańskie i irańskie agencje wywiadowcze prowadzą obecnie intensywną wojnę szpiegowską, która koncentruje się na pozostałościach eksportu ropy naftowej z Iranu. Iran nadal przyciąga międzynarodowych nabywców, sprzedając energię po cenach niższych niż rynkowe, a sprzedaż jest ułatwiona dzięki wykorzystaniu trudnych do wyśledzenia kont bankowych. Eksport jest następnie starannie przemycany do zagranicznych miejsc docelowych różnymi sposobami.

W artykule opublikowanym w zeszłym tygodniu, The New York Times„Farnaz Fassihi wyjaśnia, że ​​każdy fragment informacji o irańskim przemyśle naftowym stał się teraz„ cenną bronią geopolityczną ”w„ globalnej grze szpiegowskiej i kontrwywiadu ”. Fassihi cytuje niedawne oświadczenie irańskiego ministra naftowego Bijana Zanganeha, że ​​„informacje o eksporcie ropy z Iranu to informacje wojenne”. Obejmuje to informacje o tym, w jaki sposób Iranowi udaje się dostarczyć eksport za granicę i jak otrzymuje za to pieniądze. Gdy USA zaostrzyły sankcje wobec Teheranu, irańscy urzędnicy ds. Energii zaczęli podejrzewać, że większość zapytań o zakup ropy pochodziła od zagranicznych szpiegów szukających informacji o metodach transakcji, pisze Fassihi. Tak więc Ministerstwo Ropy Naftowej przestało pozwalać tysiącom niezależnych brokerów energii na pośrednictwo między nim a kupującymi. Koncentrował wszystkie transakcje w rękach mniej niż pięciu zweryfikowanych osób z wcześniejszą kadencją w Irańskim Korpusie Strażników Rewolucji i innych zweryfikowanych agencjach rządowych. Zaczął także szkolić urzędników Ministerstwa w zakresie protokołów bezpieczeństwa i kontrwywiadu.

Kiedy Irańczycy utrudniali dostęp do informacji za pośrednictwem Ministerstwa Ropy Naftowej, zagraniczne agencje szpiegowskie zmieniły taktykę, pisze Fassihi. Korzystali z zagranicznych naukowców akademickich, w tym doktorantów, którzy oferowali płatności w gotówce za informacje na temat metod eksportu irańskiej ropy, które pomogłyby im w ich badaniach. Inni opuścili Teheran, oferując wizy do USA, alkohol, prostytutki i płatności gotówkowe w wysokości od 100 000 do ponad 1 miliona USD w zamian za informacje wywiadowcze dotyczące irańskiego sektora eksportu energii. Fassihi pisze, że w stolicy Iranu panuje atmosfera paranoi, a proces zakupu ropy z Iranu przypomina hollywoodzki thriller szpiegowski. Przedstawiciele zagranicznych kupujących proszeni są o przybycie do Teheranu osobiście i regularnie muszą zmieniać hotele w środku nocy. Do tego, po uzgodnieniu transakcji przedstawiciel kupującego musi przebywać w kryjówce Ministerstwa Ropy Naftowej, dopóki środki nie zostaną przekazane do kasetonów rządowych Iranu. Następnie przedstawiciel może odejść, pisze Fassihi.