„Zaburzenie informacyjne” jest największym zagrożeniem społecznym - ostrzega Komisja

 Niebezpieczną zagadką w sercu naszego połączonego społeczeństwa jest to, jak powstrzymać dezinformację i dezinformację.

„Zaburzenie informacyjne to kryzys, który zaostrza wszystkie inne kryzysy. Kiedy złe informacje stają się tak powszechne, przekonujące i trwałe jak dobre informacje, tworzy reakcję łańcuchową szkody”. Takie jest zdanie otwierające raport opublikowany wczoraj przez Komisję ds. Zaburzeń Informacji przy Aspen Institute.

Trzy współprzewodniczące komisji – Katie Couric, dziennikarka telewizyjna z wieloletnim doświadczeniem; Chris Krebs, pierwszy dyrektor Agencji Bezpieczeństwa Cyberbezpieczeństwa i Infrastruktury; oraz Rashad Robinson, przewodniczący grupy rzeczników Color of Change — przedstawili raport i omówili jego zalecenia w transmisji internetowej 15 listopada.

„Jeśli chcemy zmniejszyć nieporządek informacyjny, istnieją zmiany strukturalne, które możemy i musimy wprowadzić w naszym ekosystemie informacyjnym, oraz istnieją zasady, które możemy i musimy wdrożyć, aby lepiej zarządzać decyzjami i zachowaniem platform informacyjnych i propagatorów” – powiedzieli. w swoim piśmie wprowadzającym do raportu.

Istnieją trzy ogólne obszary, w których komisja wydała zalecenia dotyczące ograniczenia toksycznego gulaszu w Internecie:

• Zwiększanie przejrzystości platform, w tym ułatwianie badań interesu publicznego, wymaganie od dostawców platform ujawniania ich zasad i praktyk dotyczących moderowania treści oraz wymaganie publikowania informacji o płatnych reklamach cyfrowych i płatnych postach;
• Budowanie zaufania użytkowników do dokładności i rzetelności informacji, w tym wspieranie lokalnych biur dziennikarskich oraz promowanie nowych norm dla organizacji zawodowych, które obejmują „osobiste i zawodowe konsekwencje” dla tych, którzy naruszają zaufanie publiczne, oraz;
• Znalezienie sposobów na ograniczenie szkód spowodowanych dezinformacją i dezinformacją, w tym kompleksowe podejście strategiczne rządu federalnego, pociąganie do odpowiedzialności za „super rozpowszechnianie” złych informacji oraz zmiana sekcji 230 ustawy Communications Decency Act z 1996 r., aby zatrzymać dostawców platform przed taki sam standard jak inne media dla płatnej reklamy i post-promocji.