Na początku lat 60. XX wieku, w domu nieopodal Turynu we Włoszech dwóch braci: Achille Judica Cordiglia i Giovanni Battista Judica Cordiglia zajmowało się amatorskim nasłuchiwaniem sygnałów radiowych dochodzących z pierwszych obiektów wysyłanych przez rywalizujące ze sobą USA i ZSRS.
Pewnego dnia złapali oni sygnał, w którym pomimo szumów i trzasków dało się słyszeć mówiącą po rosyjsku kobietę. Bracia nastroili odbiorniki i zaczęli słuchać, w pewnym momencie głos kobiety się zmienił, w jej głosie dało się słyszeć niepewność a w końcu strach. Zakłócenia stawały się co raz silniejsze, do uszu włoskich radiowców zaczęły dochodzić inne dźwięki, które co raz bardziej tłumiły jej głos. W końcu usłyszeli krzyk przerażenia a następnie ciszę.
Część tego sygnału, podobnie jak innych, które udało im się uchwycić, została przez nich nagrana. Z czasem zostały one upublicznione, pojawiła się wówczas teoria, według której braciom Judica Cordiglia udało się uwiecznić śmierć pierwszej sowieckiej astronautki, która udać się w kosmos przed Walentiną Tierieszkową, jednak podczas próby wejścia w atmosferę jej pojazd uległ uszkodzeniu. Władze ZSRS nigdy nie potwierdziły czy faktycznie głos anonimowej pilotki był głosem kobiety wysłanej przez nich w kosmos.
Poprzednicy Gagarina?
Eksperci badający sprzęt, na jakim pracowli Judica-Cordiglia przyznają, że byli oni w stanie wychwytywać i nagrywać sygnały z niektórych misji, jednak zarówno Amerykanie jak i Rosjanie nigdy nie potwierdzili ich autentyczności. Powodem może być fakt, że bracia dysponują materiałami, z których wynika, że zanim Sowieci ogłosili światu sukces swojej pierwszej misji kilkakrotnie odnieśli porażkę a ich astronauci zginęli. Przykładowo twierdzą oni, że jeden z nich pochodzi z listopada 1960 roku, a więc sprzed misji Jurija Gagarin i zawiera wiadomość nadaną alfabetem Morsa: "SOS DO CAŁEGO ŚWIATA", na innym z lutego 1961 roku słychać ciężki oddech i przyspieszone bicie serca umierającego astronauty.
Historię z kobietą-astronautą opublikował w 1965 roku Corierre della Sera i pochodzić miała ona z listopada 1963 roku. Czy była prawdziwa? Tego zapewne ani Rosjanie ani Amerykanie nigdy nie potwierdzą.
Filmowa próba przedstawienia chwili gdy bracia usłyszeli sygnał od sowieckiej astronautki:
Kosmonauta from Mirjam Veske on Vimeo.
źródło:
http://it.wikipedia.org/wiki/Achille_e_Giovanni_Judica_Cordiglia
http://www.aerospaceweb.org/question/conspiracy/q0235.shtml
http://vimeo.com/106216724
 |
| fot. Judica Cordiglia przy pracy |
Pewnego dnia złapali oni sygnał, w którym pomimo szumów i trzasków dało się słyszeć mówiącą po rosyjsku kobietę. Bracia nastroili odbiorniki i zaczęli słuchać, w pewnym momencie głos kobiety się zmienił, w jej głosie dało się słyszeć niepewność a w końcu strach. Zakłócenia stawały się co raz silniejsze, do uszu włoskich radiowców zaczęły dochodzić inne dźwięki, które co raz bardziej tłumiły jej głos. W końcu usłyszeli krzyk przerażenia a następnie ciszę.
Część tego sygnału, podobnie jak innych, które udało im się uchwycić, została przez nich nagrana. Z czasem zostały one upublicznione, pojawiła się wówczas teoria, według której braciom Judica Cordiglia udało się uwiecznić śmierć pierwszej sowieckiej astronautki, która udać się w kosmos przed Walentiną Tierieszkową, jednak podczas próby wejścia w atmosferę jej pojazd uległ uszkodzeniu. Władze ZSRS nigdy nie potwierdziły czy faktycznie głos anonimowej pilotki był głosem kobiety wysłanej przez nich w kosmos.
Poprzednicy Gagarina?
Eksperci badający sprzęt, na jakim pracowli Judica-Cordiglia przyznają, że byli oni w stanie wychwytywać i nagrywać sygnały z niektórych misji, jednak zarówno Amerykanie jak i Rosjanie nigdy nie potwierdzili ich autentyczności. Powodem może być fakt, że bracia dysponują materiałami, z których wynika, że zanim Sowieci ogłosili światu sukces swojej pierwszej misji kilkakrotnie odnieśli porażkę a ich astronauci zginęli. Przykładowo twierdzą oni, że jeden z nich pochodzi z listopada 1960 roku, a więc sprzed misji Jurija Gagarin i zawiera wiadomość nadaną alfabetem Morsa: "SOS DO CAŁEGO ŚWIATA", na innym z lutego 1961 roku słychać ciężki oddech i przyspieszone bicie serca umierającego astronauty.
Historię z kobietą-astronautą opublikował w 1965 roku Corierre della Sera i pochodzić miała ona z listopada 1963 roku. Czy była prawdziwa? Tego zapewne ani Rosjanie ani Amerykanie nigdy nie potwierdzą.
Filmowa próba przedstawienia chwili gdy bracia usłyszeli sygnał od sowieckiej astronautki:
Kosmonauta from Mirjam Veske on Vimeo.
źródło:
http://it.wikipedia.org/wiki/Achille_e_Giovanni_Judica_Cordiglia
http://www.aerospaceweb.org/question/conspiracy/q0235.shtml
http://vimeo.com/106216724
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Podziel się swoimi uwagami