Córka Heinricha Himmlera pracowała dla zachodnioniemieckiego wywiadu

Naziści, po II Wojnie Światowej byli zatrudniani jako pracownicy służb między innymi wywiadowczych. 

Córka Heinricha Himmlera, który był drugim dowódcą w niemieckiej partii nazistowskiej do końca II wojny światowej, pracowała dla zachodnioniemieckiego wywiadu w latach 60. Gudrun Burwitz urodziła się w 1929 roku. W trakcie sprawowania władzy przez Adolfa Hitlera, jej ojciec, Heinrich Himmler, dowodził Schutzstaffel, znanym częściej jako SS. Pod jego dowództwem SS odgrywał centralną rolę w zarządzaniu między innymi Niemieckimi Obozami Koncentracyjnymi i przeprowadził systematyczną kampanię eksterminacji milionów cywilów w okupowanej przez nazistów Europie.

Nazistowski reżim załamał się pod ciężarem sprzymierzonego militarnego ataku, a 20 maja 1945 r. Himmler został schwytany przez wojska sowieckie. Wkrótce potem został przeniesiony do więzienia administrowanego przez Brytyjczyków, gdzie kilka dni później popełnił samobójstwo z kapsułką cyjankową, którą miał przy sobie. Gudrun, która w tym czasie miała prawie 16 lat, uciekła z matką do Włoch, gdzie została schwytana przez siły amerykańskie. Świadczyła w procesach norymberskich, a ostatecznie została wypuszczona w 1948 roku. Osiedliła się wraz z matką w północno-zachodnich Niemczech i żyła z dala od rozgłosu, aż do jej śmierci 24 maja tego roku, w wieku 88 lat.

Niemiecka gazeta " Bild" ujawniła po raz pierwszy, że Burwitz pracowała dla Federalnej Służby Wywiadowczej Niemiec Zachodnich (BND) na początku lat sześćdziesiątych. Otrzymała tam pracę pod przybranym fałszywym  nazwiskiem.  Archiwista, powiedział gazecie, że Burwitz "była pracownikiem BND przez wiele lat, aż do 1963 roku", pracując "pod przybranym nazwiskiem". Została zwolniona, gdy BND zaczął zwalniać byłych nazistów, pod koniec kadencji pierwszego dyrektora, Reinharda Gehlena. Gehlen był byłym oficerem wywiadu wojskowego w nazistowskim Wehrmachcie, który miał spore doświadczenie w operacjach antyradzieckich i antykomunistycznych. W 1956 r., W kontekście zimnej wojny, Centralna Agencja Wywiadowcza Stanów Zjednoczonych, która działała jako organizacja macierzysta BND, wyznaczyła go na stanowisko szefa organizacji, którą pełnił od 1968 r.

Uważa się, że Burwitz  była nazistą aż do końca swojego życia. Uporczywie broniła imienia ojca i nalegała, aby Holocaust był sprzymierzoną misją propagandową. Uważa się również, że była wybitnym członkiem Stille Hilfe (Silent Help), podziemnej grupy czołowych byłych nazistów, która powstała w 1945 roku, aby pomóc oficerom SS i innym nazistowskim urzędnikom uniknąć oskarżeń o zbrodnie wojenne. Kilku niemieckich ekspertów z grup neonazistowskich twierdziło, że Burwitz nadal uczestniczyła w wydarzeniach neonazistowskich i spotkaniach SS w Europie, niektórych  jeszcze w 2014 r.