Wiosna Ludów?

Inspirowane przez iluminatów powstania były pierwszym krokiem na drodze do przejęcia władzy nad światem.

Kiedy Napoleon sam nałożył sobie koronę cesarską na głowę, wszystko zapowiadało, że Rewolucja Francuska osiągnęła swoje apogeum, a zmiany jakie ona niesie nie napotkają na żaden opór. Tego z resztą można było się spodziewać, gdy przez kolejnych kilkanaście lat to właśnie Napoleon obalał i umieszczał na tronach kolejnych władców. Jednak już w 1815 roku przywrócono stary porządek, a zwycięskie mocarstwa stały na straży, aby nikt nie zachwiał delikatną równowagą na kontynencie europejskim. Oczywiście nie wszystkim się to podobało, ludzie którzy dążyli do jak największej władzy i panowania nie tylko w Europie, ale na całym świecie dążyli do tego by ustalony porządek podważyć. 

Iluminaci zacieśniali więzi w całej Europie, zdobywali kontakty, umacniali swoją pozycję finansową i polityczną, aby w odpowiednim momencie rozpocząć planowany od dawna konflikt. Wybuch rewolucji w praktycznie wszystkich państwach europejskich w 1848 roku nie był przypadkiem, organizatorzy powstań pozostawali w ciągłym kontakcie, praktycznie wszyscy najważniejsi rewolucjoniści należeli do iluminowanych lóż masońskich. Konflikt jak zwykle zaczął się we Francji, gdzie po obaleniu monarchii Ludwika Filipa ponownie utworzono republikę, wkrótce rewolucja przeniosła się do kolejnych krajów, państw niemieckich, Włoch, Austrii. Jedynie Rosja pozostała poza zasięgiem. Wszędzie gdzie wybuchały rewolucje, najważniejsze były hasła narodowe, dążące do zjednoczenia podzielonych terytoriów w państwa narodowe, wyniesienie na niepodległość uciskanych wspólnot, bądź też zmiany ustroju na republikański. Jako efekt tychże rewolucji było de facto zorganizowanie wszystkich państw europejskich jako republik, w których, wzorem francuskim każdy obywatel miał być gotowy wziąć udział w wojnie. Przy niejednolitych granicach etnicznych, wzajemnych roszczeniach i imperialnych ambicjach bardzo łatwo o wojnę na szeroką skalę.

Przetaczające się w 1848 roku rewolucje wpłynęły na prawie wszystkich gwarantów powiedeńskiego ładu, Francja ponownie stała się republiką, w Niemczech doszło do prób oddolnego zjednoczenia z pośrednictwem parlamentu, w Austrii powstanie węgierskie osłabiło monarchię i potrzeba było ściągać pomoc z Rosji. Co jednak najważniejsze, w nowych państwach narodowych wojna przybierała charakter masowy, już nie walczyli ze sobą poddani tego czy innego władcy, zawodowi żołnierze, lecz Niemcy przeciwko Polakom, Włosi przeciwko Francuzom, naród przeciwko narodowi wyniszczające się wzajemnie w wojnie totalnej.

Co się dzieje kiedy całe narody idą na wojnę? Trzeba ich uzbroić. A żeby ich uzbroić potrzebne są pieniądze, zaś jeśli tych pieniędzy nie ma to trzeba je pożyczyć. W ten sposób ludzkość znalazła się w sytuacji gdy bez względu na to kto walczył i kto wygrywał, korzyści odnosili jedynie iluminaci.

Wciąż jednak pozostawał jeszcze jeden kraj, który wciąż stał na straży “starego porządku” - Rosja.

Zobacz także:

• Rewolucje
• Egipt cz.1
• Trzecia wojna