W 2003 r. Sekretarz generalny Colin Powell zwrócił się do Organizacji Narodów Zjednoczonych, a prezydent George Bush wygłosił apel skierowane do sojuszników prosząc o wspierania inwazji na Irak. Kluczowym argumentem „Klejnotem koronnym” za interwencją na Irak, miały być zeznania świadka, irackiego chemika, kryptonim „Curveball”.
Według administracji Busha, Curveball był inżynierem chemikiem pracującym w irackiej fabryce produkującej broń biologiczną dla rządu irackiego. Administracja Busha wykorzystała to zeznanie, aby przekonać opinię publiczną, że przywódca Iraku Saddam Hussein posiadał i produkował „broń masowego rażenia”, a zatem stanowił zagrożenie dla Stanów Zjednoczonych. Nie trzeba dodawać, że ten plan się powiódł. Stany Zjednoczone zaatakowały Irak zaledwie trzy miesiące po orędziu do sojuszników prezydenta Busha.
Pomimo to wkrótce prawda zaczęła wychodzić na światło dzienne. Odkryto, że zakład, w którym miał pracować Curveball nie produkował żadnej broni masowego rażenia. W fabryce zajmowano się produkcją mieszanki dla niemowląt.
W zasadzie Curveball nie pracował wtedy nawet w żadnej fabryce. Zamiast tego był pracownikiem branży telewizyjnej w Bagdadzie. Gdzie wydano za nim nakaz aresztowania za kradzież w miejsca pracy. Curveball zbiegł do Niemiec gdzie zaczął wymyślać swoją tożsamość dla niemieckich i amerykańskich agencji wywiadowczych, aby móc otrzymać azyl.
W 2011 r. The Guardian opublikował wywiad z Curveball, w którym po raz pierwszy przyznał, że zmyślił swoje zeznania i jego informacje były całkowicie nieprawdziwe.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Podziel się swoimi uwagami