Zdolność echolokacji tylko dla zwierząt? Niekoniecznie! Sprawdźcie wyniki najnowszego badania.

Najnowsze badania wprost mówią, że człowiek na całkiem niezłym poziomie może wykształcić zdolności echolokacyjne. Użycie technik sonarowych może całkiem nieźle ułatwić nam życie, a w szczególności osobom niewidomym.

Echolokacja to technika używana przez zwierzęta, takie jak nietoperze i delfiny, do określania kształtu i położenia niewidocznych obiektów poprzez emitowanie dźwięków o wysokiej częstotliwości i nasłuchiwanie echa. Chociaż pomaga to niektórym gatunkom polować na zdobycz , poprzednie badania wykazały, że niektóre osoby z dysfunkcją wzroku mogą również rozwinąć tę technikę , aby ocenić przestrzeń i poprawić swoje umiejętności nawigacyjne.

Aby sprawdzić, czy wszyscy mogą również używać echolokacji, naukowcy zrekrutowali 15 widzących osób do udziału w eksperymencie, w którym musieli rozróżnić dwa cylindry wydrukowane w 3D o różnych geometriach. Gdy obiekty były zasłonięte, uczestnicy zostali poinstruowani, aby użyć urządzenia mobilnego do emitowania brzęczącego dźwięku o wysokiej częstotliwości, zanim przeanalizowali naturę echa, aby określić, który z dwóch cylindrów jest celem.

Urządzenie emitowało tony o częstotliwości do 41 Hz, czyli w zakresie używanym przez nietoperze do echolokacji, ale jest zbyt wysokie, aby ludzie mogli go usłyszeć. Skonfigurowano zatem czujnik, aby odbierać echa odbijające się od obiektów docelowych, które następnie zmniejszano do jednej ósmej oryginalnego tonu i dostarczano uczestnikom przez słuchawki.

Przedstawiając swoje odkrycia w czasopiśmie PLOS ONE , autorzy badania ujawniają, że uczestnikom udało się zidentyfikować, który z dwóch cylindrów był celem, o ile obiekty obracały się, a nie były stacjonarne. Ponieważ jeden z cylindrów miał dwa razy więcej wypukłych powierzchni niż drugi, słuchacze mogli zaobserwować zmiany intensywności, wysokości i barwy - lub jakości dźwięku - echa w miarę obracania się obiektów.

Jednak uczestnicy byli mniej skuteczni w rozróżnianiu dwóch cylindrów, jeśli pozostawali nieruchomo, ponieważ brak zależnych od czasu zmian w charakterze echa utrudniał identyfikację cech geometrycznych każdego obiektu.

Podsumowując swoje odkrycia, autorzy badania doszli do wniosku, że „zmieniające się w czasie informacje o echu są skuteczne w identyfikowaniu geometrii celu poprzez echolokację człowieka”, co oznacza, że ​​- podobnie jak nietoperze i delfiny - możemy rzeczywiście mieć możliwość interakcji z otaczającym nas światem za pomocą sonaru .